|
|
da je muzika tebi obrana'
'Vracajuci se ulicom cuo sam iz jednog stana muziku. Neko je
svirao a ja sam zastao i oslusnuo, bio je to Subertov klavirski koncert,
sto ga je valjda uvjezbavala profesorica ili studentica muzike.
Ta svirka me potpuno obuhvatila. Bili su to zvuci klavira sto su mi
se cinili kao zubor planinskog potoka, kao polja puna suncokreta,
kao miris svjezeg kruha, kao majcino milovanje po kosi, kao plava
boja mora, kao dobovanje kise po prozorskom staklu, kao breskvin
sok koji curi niz usta, kao muska ruka koja se zavlaci pod zenske
gacice, kao popodnevni san, kao nova haljina u subotnje vece, kao
lubenica prekrizena na pola, kao stisak prijateljeve ruke, kao sapat
u krevetu, kao milovanje macke po trbuhu, kao prtina u snijegu,
kao crvenilo na zalasku sunca, kao meso s krompirom i salatom,
kao kafanski sto za dvoje, kao pogled u polja zelene trave, kao
roman iznenada otkriven, kao skakanje vjeverice po granama, kao
prva voznja biciklom, kao trka pilica na vodu, kao vatra koja grije,
kao velika zuta tikva u rukama, kao zenska ruka na tvojim prsima,
kao ocekivanja ljubavnog susreta u toploj sobi, kao cvijet na stolu,
kao mlaz vode po licu u ljetnoj sparini, kao slika dalekih predjela,
kao solja mlijeka u rano jutro, kao poljubac na djeciju guzu, kao
rodjendanski poklon, kao razglednica iz daljine, kao sjecanje na
oca, kao crveni paradajz na crvenom posluzavniku, kao topao
kaput u snjeznoj noci, kao riba na pladnju, kao jutarnji zraci sunca
kroz otvoren prozor, kao prvi poljubac, kao zar cigarete u mrkloj
noci, kao vrapci na telegrafskim zicama, kao tusiranje poslije ljubavnog
spoja, kao sestrin smijeh, kao voz koji nestaje u tunelu, kao
vjetar u granama topole, kao torta pred gostima, kao setnja pored
obale mora, kao pogled s vrha planine, kao cvrkut ptica u tresnjevom
gaju, kao nedosanjani san, kao miris ruze na jastuku, kao
slikar pred stafelajem, kao zapaljena lampa na pisacem stolu, kao
zeleni sal zaboravljen pod orahom, kao ruka prijatelja na tvom
ramenu, kao pecena kokos na izletu, kao tuga, kao stado ovaca
koje odlazi uz zvuke praporaca, kao sjeta, kao zongler s upaljenim
bakljama, kao covjek koji je zastao na pola puta, kao djecija igra
klikera, kao narandzin sok u staklenom bokalu, kao oci one djevojke
sto je lizala sladoled, kao ledenice s krova, kao glumac pred
punim pozoristem, kao trk srne kroz visoku travu, kao rijeci starca
koji zna, kao behar, kao sat koji otkucava vrijeme zivota, kao jahacica
koja ne mari za trpezom, kao pcela na smokvi, kao pogled
mlade majke na tek rodjenu kcer, kao fenjer objesen pod vinovom
lozom, kao brod koji dolazi, kao izlazak ronioca na povrsinu, kao
matematicar zagledan u horizont, kao oblutak pored rijeke, kao
delfin u skoku, kao sjecanje na protekli zivot.'
Ulomak iz knjige 'Jednog dana jedna zena negdje' Seada Fetahagica
|
